Waarom in een café gaan zitten als je ook gewoon buiten in een parkje gratis internetverbindingen hebt…
Met een trui aan is het hier heel erg goed toeven. Ik ben bezig weer wat verzamelingen foto’s toe te voegen.
Vrijdag hebben we met de cursus een rondrit gemaakt door het zuid-westen van IJsland, Suðurland genaamd. De rit erheen was voor een deel hetzelfde als naar Geysir en Gullfoss, dus we gingen weer door de eerdergenoemde lavavelden, maar dit keer kregen we er wat uitleg bij. Dit veld is ontstaan bij de uitbarsting van een vulkaan in het jaar 1000, precies het jaar waarin IJsland het Christendom aannam als staatsgodsdienst. Daarom wordt deze lava ook wel Christianity Lava genoemd. Leuk weetje, vooral omdat de term nogal vaak wordt gebruikt om deze specifieke uitbarsting te benoemen.
Na dit lavaveld rijdt je het stadje/dorpje (dat is niet altijd even duidelijk, wij zouden het een dorp noemen) Hveragerði binnen. Hier vindt je een aantal hete bronnen en het stadje wordt ook erg regelmatig getroffen door aardbevingen.
Na Hveragerði reden we door naar Selfoss waar even gestopt werd voor de melkwinkel… Vínbúð. Nu verkopen ze daar geen melk, maar je mag zelf bedenken wat dan wel.
Goed, dan was het nu tijd om daadwerkelijk het zuiden van IJsland te gaan opzoeken, maar voorlopig leek het vooral op Nederland: plat, plat en nog eens plat. Met weilanden die er wat rommeliger uitzagen dan bij ons, maar wel met sloten eromheen en hier en daar een verdwaalde boerderij. Verschillen zijn er natuurlijk ook, anders hadden wij Nederlanders ons al meteen weer thuisgevoeld. Awel, er staan hier geen koeien maar vooral schapen in de weiden, maar dan ook heel erg weinig. Eigenlijk is het gewoon erg leeg.
Na nog een korte stop aan het zwarte strand, wat op de kleur na ook heel Zeelands aandeed doken we de lavavelden weer in, op weg naar Krýsuvík, weer zo’n hete bron, maar nu een die echt over-de-top naar zwavel stinkt. Stel je rotte eieren voor en je hebt de intensiteit nog maar half bereikt. Beh, wel hele mooie kleuren en vormen door allerlei mineralen in het hete water.
Hierna was het weer tijd om naar huis te gaan en de foto’s die ik heb gemaakt vindt je weer op de bekende plaats.
Langzaam trekt er nu mist vanaf de zee de stad in, volgens mij wordt het zometeen een stuk frisser, maar voorlopig zit ik nog in het zonnetje.
