Christian in IJsland

Geïnspireerd door Reykjavík Harbor Watcher ECS die op haar beurt weer geïnspireerd werd door Plo uit Boston hier een impressie van m’n wandeling naar m’n werk. Het zijn nog niet veel foto’s, maar ik zal eens zien of ik er wat meer kan maken en de gaatjes kan opvullen.

We beginnen bij de bushalte in Rauðarárstigur (daar skip ik dus al een stukje van 50 meter waarover in een latere episode meer?) waar ik besluit de bus te nemen of te gaan lopen, afhankelijk van of de bus al weg is of niet. Vandaag was de bus nog niet weg, maar besloot ik toch te gaan lopen omdat het zulk mooi weer was.

Een metertje of 20 verderop is het Miklatún park, bij jullie vooral bekend van het Sigur Rós concert eind juli. De dag begon vandaag behoorlijk fris met zo’n 2ºC en het gras is vannacht dus aangerijpt.

Een paar honderd meter verderop komen we dan samen bij Miklabraut waar de stad, heel handig een tunneltje heeft aangelegd voor die paar buitenlanders die wél lopen naar hun werk!

In Langahlið hebben ze net vorige maand de weg geasfalteerd en afgelopen week zijn ze begonnen de stoepen opnieuw te betonneren. Gisteren liep ik hier ook langs en waren ze het net strak aan het leggen, ongelooflijk hoe netjes dat gedaan wordt. Oog voor detail hebben ze bij de aanleg van stoepen wel

Onderweg passeer ik ook Perlan op een klein afstandje, deze zes cilinders met een halve bol erop maakt deel uit van de warmwater-voorziening van de stad en herbergt ook een restaurant en een museum.

Bijna niet te zien is het allerdrukste kruispunt van IJsland, van rechts komen forenzen uit de voorsteden Kópavogur, Hafnarfjörður, Garðabær, tot helemaal uit Keflavík en elke dag staat hier een lange rij van toch zeker wel 1 kilometer! Ja, en aan de andere kant van de stad ook voor het verkeer uit het noorden, en dat zijn alle files die het land verder kent. Op de achtergrond zie je de berg Esja. Overal in de stad zie je Hallgrimskirkja, Perlan of Esja en daarmee kan je je prima oriënteren.

De weg overgestoken en ik ben aangekomen. Sinds twee weken hangt ook de naam aan de gevel en is het officieel een universiteitsgebouw.

Wel dit was, met vele gaten, een impressie van de ochtendwandeling naar m’n werk. In vijfentwintig minuten lopen ben ik er, met de bus is het zo’n tien minuten en een stuk warmer.