…terug naar Nederland!
Ik heb mijn computer op de universiteit voor de laatste keer uitgezet, heb iedereen daar gedag gezegd, ben voor de laatste keer naar de Bónus en Hagkaup geweest voor de ingrediënten van een echte IJslandse chocoladetaart.
Daarna hebben Jolanda, Heimir en ik voor de laatste keer in IJsland een gezellige middag gehad om de eerdergenoemde chocoladetaart te maken, om die vervolgens voor de laatste keer aan te bieden op het afscheidsfeestje wat ik vanavond hield.
Ik was een beetje onder de indruk hoeveel mensen toch bereid waren om langs te komen op dit initieel zo klein geplande feestje. En met ‘onder de indruk’ bedoel ik eigenlijk gewoon heel erg diep geroerd. De reis is compleet.
Soms kan het gevoel van vriendschap wat onwennig zijn of misschien zelfs nep overkomen, maar het was werkelijk het gevoel dat je gewaardeerd wordt door veel meer mensen dan je zelf eigenlijk doorhad (ik had alleen maar een e-mail naar een paar mensen gestuurd die dan maar wat extra mensen mee moesten nemen waarvan ze dachten dat ik ze wel zou kunnen waarderen).
Nu ga ik een beetje de boel op orde brengen zodat ze niet gelijk een hartverzakking krijgen als ze morgen onze keuken en woonkamer zien. Zometeen bel ik een taxi, of misschien ga ik uiteindelijk toch te voet naar het interregionale busstation BSÍ om daar de pendelbus naar het vliegveld te nemen en IJsland voorlopig vaarwel te zeggen.
Update (5:56): Inmiddels zit ik op het vliegveld, achter de security checks en 5700kr. excess baggage fee lichter. Ik besef op dit moment nog niet helemaal dat het nu allemaal echt afgelopen is. Ik ben daarnet met Fredrika, een huisgenoot uit Finland, naar de bus terminal gelopen en heb daar uiteindelijk ook van haar afscheid genomen. Ze kwam net terug uit de stad en in plaats van in haar warme bed te kruipen, hielp ze me met mijn bagage.
Current mood: Stomverbaasd over zoveel aandacht.
Geschreven door Christian
Categorieën:
Dagelijks leven
